Κεντρική Εύβοια

Για τους παρεπιδημούντες το «κλεινόν άστυ» η Εύβοια αποτελεί αγαπημένη απόδραση ημερήσιας εκδρομής για καλό φαγητό και καφέ. Για τους δε petrolheads των δύο ή τεσσάρων τροχών οι ορεινές διαδρομές της αποτελούν, επίσης, αγαπημένο προορισμό.

Αν και η πιο διάσημη διαδρομή είναι η εθνική οδός 77, που συνδέει την Χαλκίδα με τα Λουτρά Αιδηψού, και ειδικά το κομμάτι της από Νέα Αρτάκη μέχρι Προκόπι, επιλέγουμε σε αυτή την εκδρομή να κινηθούμε πιο αντισυμβατικά. Από Νέα Αρτάκη ακολουθούμε την επαρχιακή οδό 0411 προς Στενή και από εκεί θα συνεχίσουμε μέσα από την Δίρφυ μέχρι την Κύμη.

Το πρώτο κομμάτι από Νέα Αρτάκη έως Στενή, αν και όχι τελείως αδιάφορο, δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο οδηγικό ενδιαφέρον. Κυρίως πατημένο και με αρκετό πλάτος είναι περισσότερο διεκπεραιωτικό για την συνέχεια. Διασχίζουμε την όμορφη Στενή με τις διάσημες ταβέρνες της και ανηφορίζουμε προς το καταφύγιο. Η διαδρομή πλέον γίνεται αρκετά σφιχτή και τεχνική με πολλές φουρκέτες, ενώ το καλό οδόστρωμα και το ικανό πλάτος σου επιτρέπουν να πιέσεις, υπό ιδανικές συνθήκες, που, δυστυχώς, εμείς δεν βρήκαμε. Λίγο πριν την Στενή διασταυρωθήκαμε με ένα μεγάλο κονβόι μοτοσυκλετιστών κάποιου club, το οποίο ανέβαινε με νωχελικούς ρυθμούς. Μιας και οποιαδήποτε απόπειρα προσπέρασης θα ήταν επικίνδυνη, αποφασίσαμε να σταματήσουμε σε ένα πλάτωμα, να δώσουμε κάποια προπορεία στο κονβόι κι εμείς να απολαύσουμε στο μεταξύ το δάσος.

Ανεβαίνοντας προς το καταφύγιο της Δίρφυος.

Ο δρόμος από την Στενή ανηφορίζει μέχρι τα 1050μ περίπου και από εκεί ξεκινά η κατάβαση προς την ανατολική πλευρά του νησιού. Μετά από περίπου 2km, συναντάμε διασταύρωση, όπου, αριστερά, επαρχιακός οδηγεί προς Στρόπωνες και την παραλία Χιλιαδού και δεξιά συνεχίζει ο επαρχιακός 0411 προς Κύμη. Από το σημείο αυτό κι έπειτα η διαδρομή γίνεται απολαυστική. Μηδενική κίνηση και «φιδωτή» χάραξη για τα επόμενα περίπου 40km μέχρι την Κύμη. Πιο στενή σε σχέση με το κομμάτι προς το καταφύγιο, αλλά με επαρκές πλάτος, απαιτεί συγκέντρωση στις γραμμές, καθότι η μία στροφή διαδέχεται την άλλη. Σε αρκετές, η κλίση εσωτερικά είναι έντονη, οπότε «βουτάς» κυριολεκτικά στην κορυφή και η ανάρτηση δοκιμάζεται αρκετά στην συμπίεση! Μετά το χωριό Μετόχι, στα μέσα περίπου της διαδρομής, η θέα του Αιγαίου και των ανατολικών παραλιών της Εύβοιας είναι εκπληκτική, οπότε μία σύντομή στάση για φωτογραφία και για να πέσουν οι σφυγμοί επιβάλλεται.

Θέα του Αιγαίου και της παραλίας Χιλιαδού από τον ορεινό δρόμο προς Κύμη.

Φτάνοντας στην Κύμη, συνεχίζουμε στον 0406 προς παραλία Κύμης. Το κομμάτι αυτό αποτελεί –στην αντίθετη κατεύθυνση– την Αναβάση Κύμης. Πολύ σφιχτό και τεχνικό, αλλά σε συνθήκες δημόσιου δρόμου δεν ενδείκνυται για γρήγορη οδήγηση: έχει αρκετή κίνηση, άσφαλτο το πολύ μέτριας ποιότητας, ενώ στα περισσότερα σημεία η ορατότητα είναι ελάχιστη. Αρκούμαστε, λοιπόν, σε ένα σβέλτο ρυθμό μέχρι να σταματήσουμε στην παραλία της Κύμης για φαγητό και καφέ.

Το φέρρυ για Σκύρο από την παραλία Κύμης.

Αργά το απόγευμα παίρνουμε τον δρόμο της επιστροφής επιλέγοντας την πιο σύντομη οδό, ήτοι τον επαρχιακό 0408 μέχρι Λέπουρα και από εκεί την εθνική οδό 44 προς Χαλκίδα. Δεν έχει κάποιο οδηγικό ενδιαφέρον η διαδρομή στο μεγαλύτερο μέρος της (αν εξαιρέσει κανείς το κομμάτι Αλιβέρι–Αμάρυνθος), ενώ τα πολλά χωριά και οι πολλές διασταυρώσεις απαιτούν προσοχή. Επιλέγουμε μουσική, επομένως, και επιστρέφουμε χαλαρά και με ασφάλεια.