Εν είδει προλόγου

Εραστής της τέχνης του οδηγείν και λάτρης τους αυτοκινήτου, ή αλλιώς, απλά ερασιτέχνης, πιστός στην ιδέα του Πραγματικού Οδηγού και της συνεχούς οδηγικής εξέλιξης, αποφάσισα να ξεκινήσω αυτό το blog για να μοιραστώ οδηγικές εμπειρίες με έναν τρόπο που νομίζω ότι έχει χαθεί -για ποικίλους λόγους- από τα περιοδικά του ειδικού τύπου, ελληνικών και ξένων, των οποίων κάποτε υπήρξα φανατικός αναγνώστης. Με τα άρθρα αυτού του blog σκοπεύω να μεταφέρω την ακριβή -δική μου- αίσθηση οδηγώντας διάφορα αυτοκίνητα, τα οποία βρέθηκαν ή θα βρεθούν κατά καιρούς στα χέρια μου με έμφαση αποκλειστικά στην οδηγική εμπειρία. Δεν πρόκειται για ολοκληρωμένες «δοκιμές» με την έννοια που βρίσκει κανείς στον περιοδικό τύπο, έντυπο ή online. Υπάρχει άπειρη σχετική πληροφορία για ο,τιδήποτε έχει να κάνει με τα τεχνικά χαρακτηριστικά ενός μοντέλου, αλλά και με την ολοκληρωμένη παρουσίασή του. Εδώ θα ασχολούμαι αποκλειστικά με ό,τι έχει να κάνει με την οδήγηση: από την θέση οδήγησης, τον κινητήρα και το κιβώτιο μέχρι, φυσικά, την οδική συμπεριφορά, προσπαθώντας να μεταφέρω με κάθε λεπτομέρεια αυτό που αποκομίζω ως οδηγός. Χωρίς περιορισμούς χώρου και χρόνου ή θεματολογίας και χωρίς το άγχος της επιβίωσης από τις διαφημίσεις και τις πωλήσεις, θα προσπαθώ να μεταφέρω ανόθευτα τα στοιχεία που προσωπικά θεωρώ σημαντικά σε ένα αυτοκίνητο. Φυσικά, τα κριτήρια είναι υποκειμενικά, όπως σε κάθε περίπτωση και η αίσθηση και η αντίληψη της οδήγησης, οπότε δεν περιμένω όλοι να συμφωνούν. Όμως, μέσα από τα άρθρα μου θα προσπαθώ να μεταφέρω με ικανοποιητική λεπτομέρεια την αίσθησή μου, πράγμα που ελπίζω ότι τουλάχιστον θα τα καθιστά εμπεριστατωμένα. Πέρα από τις οδηγικές αναλύσεις για αυτοκίνητα, σκοπεύω επίσης να ανεβάζω άρθρα, πάλι βασισμένα στην δική μου εμπειρία, για ιδανικές διαδρομές, τεχνικά θέματα, κ.ά., πάντα με γνώμονα την οδήγηση.

Όπως υπενόησα ήδη, το εγχείρημα αυτό είναι καθαρά ερασιτεχνικό. Το επάγγελμά μου δεν σχετίζεται καθόλου με το αυτοκίνητο, απλά το αυτοκίνητο και η οδήγηση είναι, ας πούμε, το «πάθος» μου. Λόγω φόρτου εργασίας, δεν μπορώ να εγγυηθώ κάποια συχνότητα εμφάνισης άρθρων, αλλά θα προσπαθήσω να ανανεώνω το blog με κάθε ευκαιρία, διαθέσεως επιτρεπούσης και, φυσικά, θεματολογίας παρούσης.

Τέλος, λίγα λόγια για το όνομα αυτού του blog. «Touge», στα ιαπωνικά, είναι η ορεινή διάβαση, το σημείο που ο δρόμος περνά από την άλλη πλευρά του βουνού. Όμως, πίσω από αυτή, την κατά τ' άλλα τοπογραφική έννοια, κρύβεται μία ολόκληρη κουλτούρα των εραστών του βουνού και της οδήγησης, με την οποία ταυτίζεται και ο γράφων, ως ένας «τυχαίος οδηγός του βουνού». Όσο για το γνωμικό του Keiichi, αναφερόμενο ακριβώς στην οδήγηση και στις απαιτήσεις του βουνού, τα λέει όλα από μόνο του: «δεν πρόκειται για την δύναμη, αλλά για το ζύγισμα».

Καλή ανάγνωση.

-βκκ